ترويج درافغانستان مشكيلات وراهاي حل ان

ترويج درافغانستان مشكيلات وراهاي حل ان

مقدمه:
افغانستان کشوريست محاط به خشکه و همچنان داراي يک مجمع اجتماعي سنتي و در طول تاريخ يک کشور بوده که معبر و گذرگاه تمدن هاي مختلف جهاني بوده است. اين کشوردر ضمن اينکه داراي يک پيشينه پرآشوب تاريخي بوده و سعي جهانگشايان بر اين بوده است که از اين معبر پر جنجال عبور و خود را به آبهاي گرم هند برسانند ، در ضمن اين احوال تمدن هاي مختلف در افغانستان پرورش يافته است که مي توان نمونه آن را عهد تيموريان، هرات باستان وغزنويان غزنين زمين نام برد.
          افغانستان در ضمن اينکه يک کشور داراي جامعه سنت گرا مي باشد و به مشکل مي توان تکنالوژي هاي جديدي را به خصوص در عرصه زراعت در اين خطه پياده کرد ، پس رول ترويج و کارکنان ترويج زراعتي اشد ضرورت بوده و برکارکنان اين رشته مي باشد که بايد با تحمل مشکلات و رنج هاي فراوان تکنالوژي هاي معاصر زراعتي ، از جمله ميکانيزه سازي زراعت ، ترويج تخم هاي بذري اصلاح شده و همچنان استفاده از کود هاي مختلف و عوامل موثر توليد که رول اساسي را در بلند بردن حاصلات بازي مي نمايد پياده سازند.
چون در شرايط فعلي افغانستان نيازمند يک تحول عظيم  در زمينه زراعت که اساس زنده گي پايدار و اقتصاد مردم را تشکيل مي دهد ، بناءً هدف عمده اين موضوع چگونگي راه کار هاي درست و موثر راه يابي تکنالوژي معاصر در زراعت افغانستان مي باشد تا باشد شاهد يک افغانستان نيرومند اقتصادي باشيم.

      ترويج:
     ترويج عبارت از آموزش خارج از نظام آموزشي مدرسه اي است که طبق آن بزرگ سالان و جوانان در حين عمل به فرا گيري دست مي يابند و يا به طور مشخص گفته مي توانيم که هدف بنياي ترويج همانا ايجاد رشد مدرمې مي باشد که اين پروسه با برنامه عمران روستائي در کشور هند از آغاز آن در سال 1952 مرتبط بوده و بايد به اين باور بود که ترويج يک برنامه و يک فرآيند کمک به مردم روستائي براي خود ياري در جهت افزايش توليد و ارتقاء سطح زنده گي شان مي باشد ، و يا به طور عاميانه گفته مي توانيم که عبارت از رواج دادن و گسترش يک تکنالوژي جديد بعد از تحقيقات لازمه از مراکز تحقيق به ساحه کار در اكثر نقاط يک منطقه مي باشد.

سوابق ترويج در افغانستان
      رياست ترويج قبل از آغاز جنگ هاي داخلي سال 1357 توانسته بود به همکاري نزديک رياست تحقيقات خدمات ملاحظه اي را در سرتاسر کشور به جامعه دهقاني عرضه کند. يونت هاي ترويجي آن در سرتاسر کشور تا سطح ولسوالي و قريه فعال بوده و دهاقين را در استفاده از تکنالوژ ي ، معلومات و روش هاي جديد زراعت و مالداري رهنمايي مي کرد و به حيث يک ارتباط قوي بين دهقان و دولت عمل مي کرد.
علاوتاً يونت هاي ترويجي تمام معلومات و ارقام احصايوي مورد ضرورت وزارت زراعت و مواد غذائي را که براي طرح پلان هاي انکشافي سکتور زراعت و مالداري لازم بود، جمع اوري مي کرد و به مرکز وزرات انتقال مي داد.
 قبل از سال 1357 به تعداد 216 يونت ترويج در تمام ولسوالي هاي کشور فعال بود که به صورت اوسط در هر يونت در حدود 6 نفر مامور ترويج کار مي کرد و تعداد مجموعي کارمندان ترويج به 2520 نفر رسيده بود. همچنان در سرتاسر کشور 216 يونت ترويج تعمير و دفتر داشت و با امکانات ترانسپورتي و لوژيستيکي وسيع فعاليت مي کرد که در نتيجه افغانستان از نگاه توليد غله به درجه خود کفائي رسيده بود.
اما در نتيجه جنگهاي دهه هاي 80 و 90 اکثريت تاسيسات ولايتي و ولسوالي وزارت زراعت يا به کلي از بين رفت و يا صدمه فراوان ديد به طور مثال در نتيجه جنگ هاي متواتر سال 1981 تعمير يونت هاي ترويج به کلي تخريب شد و 131 تعمير آن به ترميم و بازسازي اساسي نياز دارد.
انگيزه عمده بوجود آوردن ترويج  در افغانستان از يک طرف رشد بي حد نفوس و نياز مبرم اين جمعيت انساني عظيم به يک کتله بزرگ از غذا و از طرفي ديگر پيشرفت ميکانيزم ماشيني شدن زراعت  در جهان بوده است.

اهداف ترويج
1. اهداف ترويج به برنامه ها جهت مي بخشد و باعث مي شود که برنامه و روش هاي انجام کار با سياست هاي مدون مطابقت باشد.
2. هدف هاي کلي ترويج به مشخص شدن اهداف اختصاصي و هدف هاي کاربردي کمک مي کند.
3. هدف ديگر کنترول مداوم نتايج را براي تشخيص ميزان ، پيشرفت امکان پذير مي نمايد.
4. به طور خلاصه هدف نهائي ترويج عبارت از رضا مندي مردم از طريق فعاليت هاي مشترک مراجعين و مردم مي تواند به دست آيد.

فعاليت هاي ترويج:
رياست ترويج با داشتن آمريت ارزيابي ، آمريت غله جات ، آمريت نباتات صنعتي ، آمريت سبزيجات و ميوه جات ، آمريت لابراتوار تصديق تخم هاي بذري و مديريت عمومي عمليات ترويجي در مرکز وزارت توانسته است فعاليت هاي ترويج را در تمام عرصه هاي زراعت براي دهاقين در قراء و قصبات به کمک مديران يونت ها رهبري کند ، از جمله 371 ولسوالي که در کشور موجود است در 261 ولسوالي آن يونت ترويجي فعال وجود دارد. که به صورت اوسط در هر کدام آن بين 3 الي 4 نفر مامور ترويج کار مي کند.
در نظر است در سال هاي آينده در ساير ولسوالي ها نيز يونت هاي ترويجي فعال شود، رياست ترويج از پاليسي ، استراتيژي سکتور زراعت و منابع طبيعي و برنامه هاي انکشافي آن تحت رهبري وزير زراعت ، مالداري و مواد غذائي  پلان هاي انکشافي و فعاليت هاي متنوع را در مدت يکسال گذشته انجام داده است و طرح هاي جامع در دست دارد که به طور خلاصه مي پردازيم.

1. اشتراک فعال هيئت رهبري وزارت در جلسات به منظور انکشاف وزارت زراعت و تعيين کردن اولويت ها که عبارتند از:

1  انکشاف ميوه جات چندين ساله
2 تامين مصدونيت مواد غذائي
3 انکشاف مالداري
4 انکشاف تجارت محصولات زراعتي
5 انکشاف صنايع زراعتي
2. اشتراک فعال در تهيه پروژه هاي انکشافي وزارت زراعت
3. اشتراک فعال در طرح پاليسي و استراتيژي جنگلات و علفچر ها
4. اشتراک فعال در طرح و تطبيق ريفورم تشکيلاتي
5. تهيه لوايح وظايف
6. اجراي ريفورم تشکيلاتي رياست عمومي ترويج
7. سفر هاي کاري به ولايات مختلف کشور
8. اشتراک فعال در طرح پاليسي قانون تخم هاي اصلاح شده بذري
9. سازمان دهي کمپاين هاي خزاني
10. اشتراک هاي فعال در در کنفرانس ها ، سيمينار ها و ورکشاپ ها
11.  فعاليت هاي مربوط به ارتقاي ظرفيت کاري کارمندان ترويج

مشکلات و را حل هاي ترويج در افغانستان
ترويج يک بخش از علوم کاربردي است که هدف آن انتقال تکنالوژي مناسب براي جامعه دهقاني است. ترويج ستون فقرات وزارت زراعت و مالداري و سيستم ترويج از مراکز وزارت الي سطح قريه ادامه دارد.
ترويج در وزارت زراعت به حيث يک دهليز عبوري عمل مي کند زيرا تمام رياست هاي وزارت زراعت خدمات شان از طريق شبکه هاي رياست ترويج به جامعه دهقاني ميرساند.
براي اينکه کميت و کيفيت توليدات زراعتي بلند برود و از منابع زمين ، سرمايه و نيروي بشري دهقان استفاده اعظمي شود  بايد دهقان از تکنالوژي هاي جديد و زراعت عصري استفاده کند. اما دهقان به نسبت عدم آگاهي از موجوديت تکنالوژي جديد و يا نسبت اينکه دهقان به صورت عموم محافظه کار بوده و پيرو روش هاي قبلي کشت و کار زراعتي از تکنالوژي جديد زراعتي عصري استفاده نمي کنند، بنا بر اين يونت هاي وظيفوي که در هر ولسوالي موقعيت دارد پروگرام هاي ترويج را از مديريت عمومي ترويج و يا از رياست ترويج اخذ نمود و با استفاده از روش هاي مختلف ترويج در تطبيق آن اقدام مي کند.
آنها تخم هاي بذري اصلاح شده وقت و مقدار کشت آنها را به دهاقين نشان مي دهند ، همچنان مامورين ترويج براي  دهاقين انواع کود هاي کيمياوي را معرفي مي کند و آنها نيز انواع تکنالوژي زراعت را براي دهاقين معرفي مي دارند.
آشنا ساختن دهاقين در مورد مسائل اقتصادي ، توليد مارکيتينگ مانند اينکه دهقان بايد محصولات را توليد کند براي آن بازار وجود دارد و از محصول خود بعد از رفع حاصل مراقبت بازار مناسب پيدا کند.

روش هاي مختلفه ترويج:

1. احداث قطعات نمايشي
2. ملاقات مامورين ترويج با دهقان بالاي مزرعه و يا جاي مناسب
3. ايجاد کورس هاي تربيوي ، سيمينار ها و ورکشاپ ها در مراکز ولايات و ولسوالي ها.
4.  چاپ پوستر ها ، تبليغات راديوي و تلويزيوني براي جوامع دهقاني.

مشکلات اساسي ترويج در افغانستان:
1.  نبودن يونت هاي ترويج به صورت کافي و پايدار در اکثر مناطق کشور.
2.  نداشتن امکانات پايدار تبليغاتي
3. نبود توان پايدار رياست تحقيقات علمي وزارت زراعت و به خصوص رياست ترويج.
4.  پائين بودن سويه علمي مامورين و کارمندان ترويج.
5. محدوديت ارتباط مامورين ترويج با دهاقين.

راه هاي حل مشکلات ترويج:

1.  تقويه زير بناي ترويج
a. بازسازي تعمير هاي شاخه هاي رياست ترويج در ولسوالي ها و ولايات
b. تقويه خدمات لوژستيکي
c. ارتقاء ظرفيت کاري کارمندان
d. تشويق مادي کارمندان
e. افزايش تشکيلات با در نظر داشت زيست محيطي مامورين و کارمندان ترويج.

نتيجه گيري و سفارشات:

افغانستان کشوريست که دهه هاي پر از جنگ را سپري نموده است که اين خود ضربه جبران ناپذيري در عرصه زراعت پديد آورده است.
در اين مقطع از زمان نياز است تا روي ترويج و مسائيل ترويجي در راستاي زراعت سعي به عمل آيد تا با در نظر داشت و با بينش وسيعي در راستا ، تا باشد راه يابي درست در عرصه ترويج کشور صورت گيرد ، چون ترويج يکي از فکتور هاي ساسي در قبال پياده سازي تکنالوژي و عصري سازي است لازم مي افتد تا معلومات کافي در رابطه با ماهيت ترويج ، اهداف ترويج و دامنه فعاليت هاي ترويج صورت گيرد.
به حيث سفارش مي توان ياد دهاني کرد که مامورين ترويج با سعي و تلاش بي پايان و خسته گي نا پذير با درک شرايط منطقه اي و مشکلات موجوده افغانستان و خصوصاً طبقه دهقان و در يک جامعه سنتي بتواند تا تکنالوژي معاصر و ميکانيزه سازي زراعت را پياده سازند تا باشد داراي يک افغانستان آباد و سر سبز باشيم.

ماخذ:
1.  فضل، دوکتور فضل الدين ، فعاليت ها و مشکلات ترويج ، وزارت زراعت و مالداري و مواد غذائي کشور سال 1385
2.  سوهال ، دوکتور تي اس ، استاد ترويج دانشکده زراعت ، دانشگاه بوخوم 1998.
3.  سينگ، دکتر ران جيت ، ارزش يابي ترويج ، انستيتوت زراعت ايالت اوتراپراديش 1999.
4.  سلمان زاده ، سيروس ، مقدمه بر آموزش ترويج ، دانشگاه شهيد چمران تهران ، ايران 1370

www.tolafghan.com